مجله پانوراما: رژیم ایران پناهندگان سیاسی در ایتالیا را تهدید میکند
نوشته: استفانو پیتزا — ۹ دسامبر ۲۰۲۵
پیامهای ترسافکنانه، فشار بر خانوادههای باقیمانده در ایران و تهدیدهای مستقیم علیه مخالفان رژیم: دستگاه امنیتی تهران سرکوب را حتی در خاک ایتالیا ادامه میدهد.
رژیم آیتاللهها تنها تروریسم را صادر نمیکند، بلکه سرکوب خود را بسیار فراتر از مرزهای ایران گسترش داده است. حتی ایتالیا هم اکنون هدف اقداماتی مستقیم و ترسافکنانه از سوی وزارت اطلاعات تهران قرار گرفته است که علیه پناهندگان سیاسی ایرانی است که بهطور علنی از مجاهدین خلق و مقاومت ایران حمایت میکنند. این یک اتهام یا ادعا نیست، بلکه سرکوب هدفمند مخالفان آشکار است که بهخاطر فعالیت سیاسیشان هدف قرار گرفتهاند.
این حمله در زمانی اتفاق میافتد که رژیم ایران در بحران عمیقی بهسر میبرد. افزایش اعتراضات داخلی، افزایش استفاده از اعدامها و رشد فعالیت واحدهای مقاومت در داخل ایران، در رهبری رژیم ترسی عمیق ایجاد کرده است. در عین حال، بسیج گستردهی جامعهی ایرانیان مهاجر در اروپا و ایالات متحده بهعنوان یک تهدید راهبردی تلقی میشود. پاسخ تهران بار دیگر از طریق دستگاههای امنیتی خود است.
بر اساس گزارشها، وزارت اطلاعات ایران استراتژی فشار مستقیم و غیرمستقیم را اجرا کرده است. از سوی دیگر، عوامل رژیم با خانوادههای مخالفان در ایران تماس میگیرند و بهطور آشکار تهدیدشان میکنند: اگر اقوامشان در خارج به حمایت از مقاومت ادامه دهند، خود خانوادهها مجازات خواهند شد. این نوعی باجگیری است که خانوادهها را به گروگان گرفته تا ارادهی سیاسی پناهندگان را بشکند.
در سوی دیگر، پناهندگان مقیم ایتالیا پیامهای تهدیدآمیزی از ایران دریافت میکنند. پیامها ترکیبی از وعدههای فریبنده و تهدیدات واضح هستند. در ازای رها کردن فعالیت سیاسی یا همکاری بیصدا با اطلاعات ایران، وعدهی یک زندگی “آرام”، امنیت خانواده و حتی امکان بازگشت به ایران داده شده است. اگر فرد تهدید را رد کند، لحن پیام بهطور کامل تغییر میکند: اشاره به حوادث، خسارت به اموال شخصی و حرفهای، یا اتفاقاتی که ممکن است به فرزندان و بستگانشان آسیب برساند وجود دارد.
زبانی که در این پیامها بهکار میرود مشخصهی یک تروریسم روانی است. عوامل رژیم القا میکنند که از حرکتها، عادتها و جزئیات زندگی روزمرهی قربانیان آگاه هستند، با هدف ایجاد حس نظارت مداوم. این فقط تهدید به خشونت فیزیکی نیست، بلکه تلاش سیستماتیک برای تخریب عاطفی است تا مخالفان را منزوی کرده و شبکههای پشتیبانی مقاومت را تضعیف کند.
هدف این تهدیدها فقط افراد کماهمیت نیستند، بلکه کسانی هستند که در جامعهی ایتالیا بهخوبی جای گرفتهاند — پزشکان، مهندسان و حرفهایهایی که زندگی اجتماعی و شناختهشدهای دارند. همین دیدهشدن اجتماعی به یک نقطهی فشار تبدیل میشود. پیام واضح است: هیچکس امن نیست، حتی در دورترین نقطه از ایران.
هدف سیاسی رژیم روشن است: ضربه زدن به هستهی مقاومت در خارج، قطع ارتباط میان دیاسپورا و مخالفان داخل ایران، و منصرف کردن دیگر ایرانیان از ابراز عمومی مخالفت. چون رژیم قادر به خفه کردن اعتراضات فقط با سرکوب داخلی نیست، تهران تلاش میکند ترس را صادر کند و جنگ خود علیه مخالفان را حتی در اروپا ادامه دهد.
از دید مقاومت ایران، این تهدیدها نشاندهندهی ضعف رژیم هستند، نه قدرت. آنها معتقدند رژیمی که از سقوط میترسد با زور و تهدید واکنش نشان میدهد. اما این موضوع ایتالیا را نیز بهطور مستقیم درگیر میکند: دادن پناهندگی یعنی تضمین حفاظت واقعی. اجازه دادن به یک رژیم خارجی برای آزار مخالفانش در خاک اروپایی یعنی نادیده گرفتن حاکمیت و قواعد حقوقی.
در بخش پایانی، این تهدیدها را آذر کریمی، سخنگوی «انجمن جوانان ایرانی در ایتالیا»، توضیح میدهد:
او میگوید بعد از سقوط دولت بشار اسد در سوریه و ضربات شدید به حزبالله در لبنان و حماس، رژیم ایران در ضعیفترین نقطهی قدرت خود است. برای جلوگیری از سرنگونی، رژیم همزمان سرکوب داخل را افزایش داده و طرفداران مقاومت در خارج را تهدید میکند که باید با اطلاعات همکاری کنند وگرنه اتفاقی برای خانوادههایشان خواهد افتاد. کریمی تاکید میکند جامعهی جهانی و دولت ایتالیا باید این تهدیدها را محکوم کنند.