قتل عام زندانیان سیاسی سال۶۷، فراخوان برندگان جوائز نوبل به تشکیل کمیسیون بین المللی توسط ملل متحد شهریور
نامه مشترک برندگان جایزه نوبل خطاب بهدبیرکل سازمان ملل
۷سپتامبر ۲۰۲۱
اقای آنتونیو گوترز، دبیرکل سازمان ملل متحد؛
ما برندگان نوبل که این نامه را امضا کردیم، در سی و سومین سالگرد قتل عام زندانیان سیاسی در ایران، همبستگی و همدردی خود را با بستگان ویاران اعدامشدگان و همچنین مردم ایران ابراز میکنیم. ما بر ضرورت تشکیل کمیسیون بینالمللی تحقیق توسط سازمان ملل متحد برای بررسی این جنایت عظیم تأکید میکنیم. سی و سه سال پیش، خمینی بنیانگذار دیکتاتوری مذهبی در ایران، فتوایی بهخط خود صادر کرد که میگفت: همه زندانیان سرموضع و وفادار به مجاهدین خلق محارب محسوب میشوند و صرفنظر از مرحله زندان، باید اعدام شوند.
بر اساس این فتوا ، ۳۰هزار زندانی سیاسی پس از بازجویی دو یا سه دقیقهیی توسط هیأت موسوم به مرگ اعدام شدند. کسانی که حاضر نشدند مجاهدین خلق را محکوم کنند. بلافاصله به سالن اعدام فرستاده شدند. بیش از ۹۰درصد اعدامشدگان عضو و هوادار مجاهدین خلق بودند. اعضای آن هیأتها که عاملان اصلی کشتار بودند بهدلیل «مصونیت» از مجازات، برخی از بالاترین مقامات را در رژیم ایران برعهده داشتهاند.
برندگان جایزه نوبل در نامه خود به دبیر کل ملل متحد می افزایند : آنچه تشکیل کمیسیون بینالمللی تحقیق را ضروریتر میسازد، این واقعیت است که ابراهیم رئیسی، رئیسجمهور جدید (رژیم) ایران، یکی از عاملان اصلی این قتل عام بوده است. بهگفته نهادهای مختلف حقوقبشری، از جمله عفو بینالملل، کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد و کارشناسان برجسته بینالمللی حقوقبشر و بر اساس نوار صوتی متعلق به آیتالله منتظری جانشین وقت خمینی، ابراهیم رئیسی معاون دادستان وقت تهران، یکی از اعضای هیأتمرگ چهار نفره در تهران بود. این هیأت هزاران زندانی را که اعضای مجاهدین خلق بودند بههمراه چند صد زندانی وابسته بهگروههای دیگر در زندانهای اوین و گوهردشت اعدام کرد.
سران کنونی (رژیم) ایران، از جمله علی خامنهای و رئیسی، مستقیماً در قتل عام ۶۷ شرکت داشتند.
در فقدان حسابرسی بینالمللی، نسلکشی و جنایت علیه بشریت در ایران ادامه دارد. از جمله این موارد میتوان بهاعدام های سیاسی و کشتار دستکم ۱۵۰۰ معترض جوان در آبان۹۸ اشاره کرد. تلاشهای رژیم برای مخفی نگهداشتن سرنوشت قربانیان از بستگان آنها، مینیمیزهکردن تعداد اعدامها و پنهانکردن وابستگی قربانیان به سازمان مجاهدین، فقط به سابقه کیفری آخوندها اضافه میکند.