تدارک کنفرانس صلح سوريه در فضاي نامساعدي آغاز شده است.
«ائتلاف» اپوزيسيون مي گويد به شرطي شرکت خواهد کرد که «بشار اسد و ديگر جنايتکاران» در دولت انتقالي شرکت نداشته باشند. رژيم نيز گفته است در کنفرانس شرکت مي کند اما نه براي مذاکره درباره کنار رفتن پرزيدنت اسد. براي نزديک ساختن اين دو موضع حتي خشک کردن آبهاي درياچه لمان (ژنو) کفايت نخواهد کرد.
يک منبع ديپلماتيک فرانسوي که معتقد است يک اقدام نظامي ولو محدود در ماه سپتامبر مي توانست بر رژيم يک تأثير رواني حتمي داشته باشد، مي گويد : «واشينگتن اکنون بهاي خودداري از اقدام نظامي در سوريه را مي پردازد». نتيجه بلافصل عقب نشيني واشينگتن که در آخرين لحظه از حمله به رژيم سوريه به رغم استفاده آن از سلاح هاي شيميائي – که باراک اوباما پيشتر آن را يک «خط سرخ» اعلام کرده بود – اعلام انصراف کرد، نهايتا تقويت موضع بشار اسد و تضعيف مخالفان مدره او که متحدان غرب به شمار مي روند، به سود اسلاميستهاي راديکال بوده است. سناتور جان مک کين هفته گذشته در سمينار امنيت بين المللي در هاليفاکس (کانادا) پرسيد : «اسد هم سلاح دارد، هم حزب الله لبنان را در کنار خود دارد، هم از حمايت مسکو برخوردار است و هم در صحنه پيشرفت هاي نظامي داشته است. حال بايد ديوانه باشد به ژنو برود تا انتقال قدرت خود را تدارک ببيند».
فراخوان به آتش بس از سوي ترکيه که از اپوزيسيون حمايت مي کند، و ايران که از رژيم دفاع مي کند، در صحنه کارزار گوش شنوائي نيافته است. برعکس، از زماني که سازمان ملل متحد تاريخ برگزاري کنفرانس صلح را اعلام کرده، بر شدت نبردها دو چندان افزوده شده است.
حاشيه نشين شدن فرانسه – ارتش سوريه روز پنجشنبه با تسخير يک بخش حساس در شمال دمشق به امتياز عمده اي دست يافت. رژيم تلاش مي کند شورشيان مستقر در اطراف پايتخت و در مرکز کشور را محاصره و خفه کند. هدف اصلي آن شرکت در کنفرانس ژنو-2 از موضع قدرت و منتفي ساختن هر گونه درخواست کناره گيري بشار اسد است.
حتي ژرژ صبرا، رئيس «شوراي ملي سوريه» (CNS)، اپوزيسيون مورد حمايت غربيها، اعتقادي به بخت موفقيت اين ابتکار ديپلماتيک تازه ندارد. او اخيرا در سمينار هاليفاکس گفت : «غير ممکن است بتوانيم آنچه را که در صحنه کارزار به دست نياورده ايم، روي کاغذ به دست بياوريم».
فرانسه که پس از ابتکار روسيه و آمريکا بر سر برچيدن سلاح هاي شيميائي سوريه در ماه سپتامبر، به حاشيه رانده شده، تلاش مي کند صداي خود را به گوشها برساند مبادا يک «معامله» جديد بين مسکو و واشينگتن پشت سر آن منعقد شود. پاريس مايل است پروسه انتقال آغاز گرديده وضعيت انساني که پس از دو سال و نيم جنگ همچنان رو به وخامت بيشتر دارد، بهبود يابد. با اين حال يک منبع ديپلماتيک اذعان دارد که فرانسه همان طور که در ماه اوت گذشته نمي توانست، اکنون نيز «امکان مداخله به تنهائي» را ندارد. دست فرانسه در پرونده سوريه بخصوص از اين بابت بسته است که از گفتگوهاي دو جانبه اي که از تابستان گذشته بين مسئولان آمريکائي و ايراني جريان داشته، کنار گذاشته شده بوده است. به لحاظ رسمي گفته مي شود که تنها پرونده اتمي ايران موضوع اين گفتگوها بوده، اما مدتهاي مديد است که ايران و سوريه از طريق حزب الله لبنان، متحد تهران که در کنار بشار اسد مي جنگد، چنان پيوندهاي تنگاتنگي دارند که از هم گشودن آن غير ممکن به نظر مي رسد...»
روزنامه فيگارو 29 نوامبر 2013 بقلم ايزابل لاسر