نامه اي از ارژنگ داوودي زنداني سياسي محكوم به اعدام
به شرح دوران بازداشت و شرايط حال حاضر خود پرداخته است.
آقاي داودي در قسمتي از نامه خود با اشاره به سختيهاي متحمل شده در دوران بازداشت خود عنوان مينمايد «در سال ۸۲ در بند ۲-الف وابسته به سپاه پاسداران مستقر در زندان بدنام اوين در يكي از سلولهاي تنگ و تاريك انفرادي نگهداري ميشدم، پس از ۱۰۹ روز انواع شكنجههاي جسمي و روحي كارساز نيفتاده و در اين رابطه سه بار در حالت كما با نامهاي مستعاري چون محسن قرباني، خسرو آباداني و محمد عاشوري به بيمارستان بقيه اله در خيابان ملاصدراي تهران وابسته به سپاه اعزام شدم» اين زنداني در ادامه عناون ميكند؛ «پس از ۱۲ سال تحمل حبس، شكنجه، تبعيد و... با پرونده سازيهاي جديد بدون ارائه حتي يك اپسيلون مدرك، مستندات، شواهد يا قرائن فرضي، مرتكب صدور حكم اعدام شده و ميخواهند مرا از ميان بردارند».
آقاي داودي ضمن بيان اعتقاد خود به مبارزه مسالمتآميز به مصادره اموالاش توسط دستگاههاي امنيتي و قضايي اشاره ميكند و خبر از تصاحب غيرقانوني منزل پدري خود كه بهصورت امانت در اختيار ايشان بوده نيز ميدهد، وي در اين رابطه ميگويد «در مورد من حتي به كفشهاي نيمدار و جورابهاي مستعمل نيز رحم نكردند!؟ نه تنها فرش، يخچال، كولر... و در نهايت تنها خانهاي كه محل كار و سكونتام بود را فروختند و بالا كشيدند كه با سوءاستفاده از اسناد اموال متعلق به ديگر اعضاي خانواده بزرگ پدريام كه به علت سكونتشان در آمريكا نزد من به امانت بودند آنها را نيز به غارت بردند».
لازم به يادآوري است ارژنگ داوودي زنداني سياسي سالخورده كه محكوميت ۱۰ ساله اول خود را به پايان رسانده، با پرونده سازيهاي نهادهاي امنيتي طي تحمل دوران محكوميت در احكام ديگري به ۲۰ سال و ۸ ماه زندان و سپس توسط شعبه ۱ دادگاه انقلاب كرج به اتهام «عضويت و هواداري و فعاليت موثر در پيشبرد اهداف گروهك منافقين (مجاهدين خلق) در زندان» به اعدام محكوم شده است.
سايت هرانا
سهشنبه، ۲۵ شهريور ۱۳۹۳