هيچ نشانهاي از توافق برد-برد در مذاكرات با آمريكا ديده نميشود
طرف ايراني بسيار تلاش كرد كه در برنامه اقدام مشترك، غنيسازي را تثبيت كند، آمريكا نيز آن را پذيرفت اما انتهاي كار را به تصويب پروتكل الحاقي منوط كرد و اين موضوع در فضاي داخلي ايران امكانپذير نيست چرا كه حتي مجلس ششم (اصلاحطلبان) هم اين پروتكل را تصويب نكرد.
اين تحليلگر مسائل سياسي گفت: بر اساس برنامه اقدام مشترك ايران پذيرفت كه گاز را به تبديل كند و همچنين پذيرفتيم كه آنچه اكسيد كرديم را نيز به ميلههاي سوخت تبديل كنيم. در واقع هر آنچه كه در طي 10سال و با هزينه بسيار به دست آورده بوديم، بر باد رفت. اين پژوهشگر و استاد دانشگاه گفت: امروز تنها ميتوانم دعا كنم كه نتيجهيي در انتهاي مذاكرات هستهيي حاصل شود اما ميدانم كه دعاي من در نوامبر 2014 محقق نميشود چرا كه تفاوت ديدگاهها بسيار بالاست. به گفته وي، اختلافنظر دو طرف بر سر تعداد سانتريفيوژها، تحقيق و توسعه، لغو تحريمها، پروتكل الحاقي و... بسيار قابلتوجه است».
روزنامه كيهان18 شهريور 1393 ـ 9 سپتامبر 2014